راسل بارکلی /--/ مجله بیش فعالی ایران












راسل بارکلی

روانشناس و محقق بالینی مشهور دکتر راسل بارکلی ، تخصص خود را وقف مطالعه اختلال نقص توجه/بیش فعالی یا ADHD کرده است. کمک های برجسته او در این زمینه، باعث شده او به عنوان یکی از برجسته ترین متخصصان در این حوزه شهرت پیدا کند. برای چندین دهه، او خود را وقف مطالعه بیش فعالی کرده و مقالات و کتاب های تحقیقاتی زیادی در این زمینه منتشر کرده است. مشارکت های علمی او، به ویژه مدل های نظری جامع او از ADHD، تأثیر عمیقی بر درک و مدیریت این اختلال داشته است.

تئوری بیش فعالی

Barkley ، با تخصص خود در زمینه بیش فعالی، تئوری های پیچیده ای را ایجاد کرده است که در تلاش است مکانیسم ها و عوامل اساسی دخیل در ADHD را روشن کند. این مدل‌ های به ‌دقت ساخته شده، چارچوبی قدرتمند برای درک پیچیدگی ‌های این شرایط چند وجهی ارائه می ‌دهند. مدل های نظری اختلال توجه او جامع و چندوجهی هستند. چون عملکرد اجرایی، انگیزه، برانگیختگی و عوامل محیطی را بررسی میکنند. در زیر، به بررسی آنها میپردازیم.

عملکرد اجرایی

مدل بیش فعالی راسل بارکلی، تاکید قابل توجهی بر اهمیت عملکرد اجرایی در این اختلال دارد. عملکرد اجرایی مجموعه پیچیده ای از فرآیندهای شناختی است که مسئول هدایت رفتار به سمت اهدافی خاص هستند. اهدافی مثل توانایی کنترل تکانه ها، حفظ توجه، سازماندهی وظایف و استفاده از حافظه فعال. او پیشنهاد می ‌کند که افرادی که از ADHD رنج می ‌برند، کمبود هایی را در عملکردهای اجرایی حیاتی تجربه می ‌کنند که می‌ تواند منجر به چالش‌ هایی در خود تنظیمی، برنامه ‌ریزی و تصمیم‌ گیری شود.

راسل بارکلی

بازدارندگی رفتاری در مدل راسل بارکلی

مدل راسل بارکلی ، بر نقش حیاتی بازدارندگی رفتاری در اختلال توجه تاکید دارد. چیزی که به ظرفیت مهار، یا به تعویق انداختن یک واکنش یا رفتار فوری اشاره دارد. متأسفانه، افراد مبتلا به ADHD ممکن است در مهار رفتارهای تکانشی با چالش هایی مواجه شوند. رفتارهایی که منجر به چالش در کنترل تکانه های خود، قطع صحبت دیگران و حفظ تمرکز بر وظایف می شوند.

نفرت از تاخیر

نظریه راسل بارکلی در مورد نفرت از تاخیر و حساسیت زیاد، نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال توجه تمایل بیشتری به پاداش های فوری دارند و کمتر به کارهایی با پاسخ دراز مدت پاسخ می دهند. در نتیجه، در کارهایی که پاداش تاخیری دارند، با مشکلاتی مواجه می شوند. این جنبه از این نظریه روشن می کند که چرا افراد مبتلا به ADHD ممکن است در درگیری با کارهایی که بازخورد یا پاداش فوری ارائه نمی دهند چالش مشکل داشته باشند.

کم انگیختگی

راسل بارکلی ، معتقد است که افراد مبتلا به اختلالات توجه یک کم انگیختگی طبیعی را تجربه می کنند که مانع از توانایی آنها برای رسیدن به اوج فعالیت مغزشان می شود. برای مقابله با این وضعیت، آنها ممکن است فعالیت های هیجان انگیز را دنبال کنند یا برای بالا بردن سطح برانگیختگی خود به صورت تکانشی رفتار کنند. این تئوری روشن می کند که چرا افراد مبتلا به اختلالات توجه بیشتر درگیر رفتارهای پرخطر هستند، به راحتی خسته می شوند و کارهای احساسی را دنبال می کنند.

راسل بارکلی

عوامل محیطی

تأثیر عوامل محیطی بر افراد مبتلا به اختلال توجه را نمی توان نادیده گرفت. اگرچه ژنتیک بدون شک به این وضعیت کمک می کند، مدل راسل بارکلی بر نقش مهمی که تأثیرات محیطی، مانند سبک های فرزندپروری، پویایی خانواده و محیط های آموزشی در تشدید یا کاهش علائم ایفا می کنند، تأکید می کند. با ایجاد یک محیط مثبت و حمایتی، افراد مبتلا به ADHD ، می توانند مهارت های خود تنظیمی و راهبردهای مقابله ای برتر را توسعه دهند که در نهایت منجر به موفقیت و رفاه بیشتر می شود.

جمع بندی نظریه بیش فعالی راسل بارکلی

چارچوب های نظری پیچیده و فراگیر راسل بارکلی در رابطه با اختلال توجه، با در نظر گرفتن بسیاری از عوامل وابسته به یکدیگر، درک کاملی از این اختلال را ارائه میدهد. این چارچوب ‌ها بر اهمیت کارکرد های اجرایی، بازداری رفتاری، انگیزه، برانگیختگی و محرک‌های بیرونی در ظهور نشانه های اختلال توجه تأکید می ‌کنند. این عوامل، به عنوان ایفا کنندگان نقش مهمی در شکل دادن به درک ما از اختلال توجه عمل میکنند. در کل، نظریه های او در استراتژی های تحقیق، ارزیابی و مداخله در حوزه بیش فعالی بسیار مهم بوده است.

fa_IRPersian